Dzień przed finałem sezonu Formuły 1 w Abu Zabi odbędzie się pierwszy wyścig 12. sezonu Formuły E na ulicznym torze w São Paulo. Ten artykuł to krótkie wprowadzenie dla osób niezaznajomionych z serią mistrzostw świata bolidów elektrycznych.
Słowem wstępu
Formuła E to jedyna seria bolidów jednomiejscowych pod egidą FIA, skupiająca bolidy napędzane energią elektryczną. Niedawno ogłoszono przedłużenie tej ekskluzywności aż do 2048 roku, co zapewniło brak konkurencji ze strony innych serii bolidów jednomiejscowych. Jeśli jesteście ciekawi, jaką drogę technologiczną przeszła Formuła E, zapraszam do mojego artykułu o generacjach bolidów Formuły E.
Stawka
Każdy zespół w Formule E wystawia dwóch kierowców, a w nadchodzącym sezonie wystąpi 10 zespołów. Zespoły dzielą się na fabryczne i klienckie. Fabryczne (Nissan, Jaguar, Porsche, Mahindra, Lola-Yamaha) produkują jednostki napędowe i mogą (ale nie muszą) sprzedawać je innym zespołom. Klienckie (Envision, Kiro, Andretti) kupują silniki od fabryk. Istnieje specyficzny przypadek DS Penske, który de facto jest jednocześnie zespołem klienckim (posiadaczem licencji jest Penske), jak i fabrycznym, gdyż bezpośrednio reprezentuje markę DS i rozwijał silniki grupy Stellantis.

Format weekendu wyścigowego
Format nie jest jednolity w każdym przypadku, gdyż jest zależny od liczby wyścigów w danym weekendzie. W przypadku jednego wyścigu mówimy o dwudniowym formacie – dwie sesje treningowe, kwalifikacje i wyścig. W dwudniowym weekendzie wyścigowym kierowcy mają dostępne zaledwie dwa zestawy opon.
- Piątek: sesja treningowa 1
- Sobota: sesja treningowa 2, kwalifikacje, wyścig
Przy dwóch wyścigach dochodzi nam trzeci dzień, dodatkowy zestaw opon i kolejna sesja treningowa w niedzielę rano, drugie kwalifikacje oraz oczywiście wyścig.
- Piątek: sesja treningowa 1
- Sobota: sesja treningowa 2, kwalifikacje, wyścig 1
- Niedziela: sesja treningowa 3, kwalifikacje 2, wyścig 2
Sesje treningowe trwają 40 minut i podczas nich kierowcy testują tempo zarówno w wyścigowym trybie 300 kW, jak i 350 kW z napędem na cztery koła.
Kwalifikacje dzielą się na dwie fazy – fazę grupową oraz fazę pojedynków jeden na jednego. Każda grupa liczy 10 kierowców, z których pierwsza czwórka wchodzi do drugiego etapu. Obie sesje grupowe trwają po 10 minut. Umiejscowienie kierowców w grupach jest zależne od pozycji w klasyfikacji generalnej – pozycje nieparzyste są w grupie A, parzyste w grupie B. Wyjątkiem jest pierwszy wyścig sezonu, w którym zespoły przypisują po jednym kierowcy do każdej grupy. W pierwszym etapie kwalifikacji kierowcy jadą trybem 300 kW.
Faza pojedynków z góry określa, kto z kim walczy. Drabinka wygląda niczym faza pucharowa turnieju w piłce nożnej, z tą różnicą, że pojedynki odbywają się między kierowcami z tej samej grupy aż do finału, gdzie najlepszy kierowca z grupy A spotyka się z najlepszym kierowcą z grupy B. Kierowcy jadą trybem 350 kW z napędem na cztery koła i mają jedno okrążenie pomiarowe. Zdobywca pole position zgarnia trzy punkty do klasyfikacji generalnej.
Miejsca od piątego do dziesiątego z każdej grupy ustawiają się w zależności od tego, z której grupy pochodzi zwycięzca kwalifikacji. Jeśli PP zdobędzie kierowca z grupy A, kierowcy z tej grupy ustawiają się na polach nieparzystych, a z grupy B na parzystych i vice versa. W przypadku kierowców, którzy odpadli w ćwierćfinale, decyduje kolejność najszybszych czasów, tak samo w półfinale.
Wyścig wyścigowi nierówny. Przy formacie jednowyścigowym kierowcy muszą aktywować dwukrotnie Tryb Ataku, który zwiększa moc do 350 kW oraz daje napęd na cztery koła (czyli tryb kwalifikacyjny). Dwie aktywacje muszą łącznie wynosić 8 minut: 6+2, 4+4 lub 2+6. Przy dwóch wyścigach mamy różnicę – wyścig 1 będzie zawierać jedną aktywację Trybu Ataku (na moment publikacji brak potwierdzenia, ale czas trwania powinien wynosić 4 lub 6 minut) oraz Pit Boost. Jest to pit stop w formie doładowania 10% energii (3,85 kWh), który trwa 30 sekund. Wyścig 2 zawiera standardowo dwa Tryby Ataku. Warto pamiętać, że kolejność może zostać zmieniona, gdyż pierwsza podwójna runda odbędzie się dopiero w lutym.
Poniżej zamieszczam kalendarz nadchodzącego sezonu Formuły E, który po raz pierwszy w erze Gen 3 będzie kończył się w sierpniu.
| E-Prix | Tor | Data |
| São Paulo ePrix | São Paulo Street Circuit | 6.12.2025 |
| Mexico City ePrix | Autódromo Hermanos Rodríguez | 10.01.2026 |
| Miami ePrix | Miami International Autodrome | 31.01.2026 |
| Jeddah ePrix Race 1 | Jeddah Corniche Circuit | 13.02.2026 |
| Jeddah ePrix Race 2 | Jeddah Corniche Circuit | 14.02.2026 |
| Madrid ePrix | Circuito del Jarama | 21.03.2026 |
| Berlin ePrix Race 1 | Tempelhof Airport Street Circuit | 2.05.2026 |
| Berlin ePrix Race 2 | Tempelhof Airport Street Circuit | 3.05.2026 |
| Monaco ePrix Race 1 | Circuit de Monaco | 16.05.2026 |
| Monaco ePrix Race 2 | Circuit de Monaco | 17.05.2026 |
| Sanya ePrix | Haitang Bay Circuit | 20.06.2026 |
| Shanghai ePrix Race 1 | Shanghai International Circuit | 4.07.2026 |
| Shanghai ePrix Race 2 | Shanghai International Circuit | 5.07.2026 |
| Tokyo ePrix Race 1 | Tokyo Street Circuit | 25.07.2026 |
| Tokyo ePrix Race 2 | Tokyo Street Circuit | 26.07.2026 |
| London ePrix Race 1 | ExCel London Circuit | 15.08.2026 |
| London ePrix Race 2 | ExCel London Circuit | 16.08.2026 |
Korekta: Nicola Chwist
Źródło grafiki poglądowej: Wikimedia Commons

